Enjoying life!

Hallo lieve mensen,

Hè hè, eindelijk weer eens een verhaal van mij! Ik vond het wel weer eens tijd. Jullie ook? Hoe gaat het met iedereen? Met mij gaat het prima! Laten we even terugspoelen. In mijn vorige blog vertelde ik dat ik twee weken in Sydney was, ingetrokken in een Aziatisch huis en ik verschillende proefshifts voor mij zoektocht naar geld had gehad. De weken zijn nu overgegaan in maanden, alles liep even wat meer uit dan van tevoren gepland omdat ik het wel erg naar m'n zin had en nog wat meer geld moest sparen.

Sydney is geweldig. Ik hou van de drukte en de verschillende mensen (ong. 50% spreekt een andere taal dan Engels). De natuur hier zo divers, twee uur in de trein brengt je naar in bergen, passeer je twintig verlaten stranden en een paar kleinere steden.

Wat betreft mijn (wat leek hopeloze) zoektocht naar geld; drama. Een beetje goede baan voor een serveerster wordt al snel zon 100-200x per dag bekeken. Lastig om jezelf dan te onderscheiden. Mijn jaren ervaring als een serveerster bleek wat bijzonder. De meeste jongeren werken niet maar focussen zich op hun studie totdat ze gaan studeren. Toch mocht het niet baten, ik heb tientallen mails gestuurd, veel mensen gebeld en proefshifts gehad. De mensen willen blijkbaar liever iemand een native english speaker of iemand voor langere termijn. Wat betref de proefshifts, de ene was soms nog raarder dan de ander. Uiteindelijk kon ik kiezen uit twee marketing baantjes, het was voor mij niet duidelijk wat er werd verwacht maar ik had tenminste wat. Mijn hoofdtaak was lopen voor het goede doel in een team met andere Australische studenten. Het aanspreken van mensen was het leukste van alles, mijn Engels kreeg ook een boost maar ik moest eerlijk zijn, ik ben veel te soft voor dit beroep. 'Heb je bijna geen geld? Geen probleem joh, ik kan het me voorstellen, volgende keer beter'. En ja, dan komt er ook geen geld binnen voor mij.

Uiteindelijk ben ik daar dus gestopt, ze gaven me eerst nog een goede overtuigingspraatje 'blijf, je bent de eerste die manager wordt binnen het team' maar ik koos ervoor mij iets anders te zoeken, voor een stabiel inkomen. Ik was dus weer werkloos. Mijn grote neef Gerben kwam rond die tijd aan in Sydney dus ik heb gelukkig met hem heel wat leuke tijd door kunnen brengen. We hebben veel dingen gezien en gedaan, ben al een echte gids voor Sydney geworden haha. Toen hij naar een andere plek dichtbij Sydney ging ben ik weer op zoek gegaan, dit keer met succes. Dezelfde dag kreeg ik een mailtje of ik op gesprek kon komen bij een Franse broodjeszaak waar ik uiteindelijk werd aangenomen uit twee anderen. Dezelfde week kon ik al beginnen. De baas is een klootzak (sorry, ik wil het bijna niet zeggen maar het is echt zo) maar de collega's zijn erg leuk. Het zijn mijn vriendinnen geworden hier! Een leven opbouwen gaan gemakkelijk hier.. Wel jammer dat je weet dat iedereen weer weg gaat en je de meesten waarschijnlijk niet meer ziet. Dat is voor mij ook wel lastiger dan ik had verwacht.

In mijn vorige bericht vertelde ik dat het huis niet geweldig is, we kenden elkaar niet en zeiden nauwelijks gedag. Ik zou snel op zoek gaan naar iets anders. In het huis is 1 andere niet-Aziaat, met hem kan ik het nog steeds goed vinden. Uiteindelijk hebben nu we huisavonden waar elke week iemand wat gaat land koken, heerlijk. Ik kan ook met chopsticks eten nu (oké, bijna)!

Over minder dan twee weken ga ik naar Cairns vliegen waar ik vanuit daar terug ga reizen naar Sydney om oud en nieuw daar te vieren. Zover het nu lijkt ga ik daarna naar Nieuw Zeeland maar hè, van alles kan er gebeuren wat deze reis zo heerlijk maakt!

Jullie horen wel weer van mij,
Dikke kus Jorien