Reisverslag nummer twee, dag 4
Door: Jorien Schokker
Blijf op de hoogte en volg Jorien
12 Februari 2014 | Australië, Adelaide
Hoi lieve volgers en andere nieuwsgierige mensen,
Hier weer een nieuw reisverslag, ditmaal uit Australie zelf.
Mijn eerste indruk: warm, veel Aziaten en de vriendelijke mensen. En ohja, niet te vergeten: het grappige australische accent!
Heb een goede vlucht gehad naar Adelaide. Was blij dat ik eenmaal goed door de paspoort/visum controle was, hebben we dat ook direct gehad. Tijdens de vlucht kreeg ik heerlijk een dekentje, sokken (!), slaapmasker, oordoppen en wat allemaal nog meer. Helaas zorgde deze luxe niet voor een goede nachtrust, tijdens de hele reis van ongeveer 25 uur heb ik niet geslapen. Hierdoor en door de stress/korte nachten voordat ik vertrok was ik dus behoorlijk gaar.
Eenmaal in Adelaide aangekomen en een zoveelste controle te hebben gehad, was Alexia (mijn stage begeleider) daar om mij op te halen. Ze heeft me direct de zee laten zien, deze is zo’n 15 km van Adelaide City vandaan. Adelaide City is een best grote stad en het doet me wat denken aan het Amerikaanse: grote flats, alle mannen lopen in pak (zonder colbert), vrouwen nette jurken en op elke hoek kun je wel een ‘Coffee on the run’. Alexia is een hele aardige vrouw maar ik heb met sommige andere mensen net wat betere gesprekken waar we elkaar beter verstaan. Nadat ze mij afgezet had bij het Shakespeare hostel heb ik mijn spullen in mijn kamer gedropt en even mijn kleren in gewisseld voor wat luchtigs (30 graden vandaag, hier zijn ze erg blij mee want normaal is het hoger) . Ondertussen heb ik ook al wat van mijn kamergenoten ontmoet, voornamelijk backpackers. Eenmaal terug van mijn wandeltocht heb ik nog even gekletst met mijn kamergenoten waaronder een vrouw van 78! Deze oudere mevrouw had haar dochter in Adelaide zitten en ging haar huis verkopen (deze beslissing had ze genomen dankzij haar verblijf in het hostel). Wat een vrouw, kletst erg graag maar heeft ook veel warmte in haar. Rond 9 uur werd het echt tijd om naar bed te gaan, ik was op. Niet heel gek want ik was ondertussen al heel wat uren wakker. Het was op dat moment in Nederland zo’n half 12 ’s ochtends op de zondag. Jetlag heb ik niet gehad, waarschijnlijk doordat ik niet veel geslapen heb. Slapen lukte goed, wat wil je anders met mijn ‘vriendinnetjes’ kussenovertrek.
De volgende dag om 3 pm afgesproken met Alexia. We gingen even wat dingen tekenen voor mijn police check (Verklaring Omtrent Gedrag), dacht ik. Eerst gingen we nog even langs een plek waar we hopelijk een (vaste) kamer konden regelen. Ik blijf namelijk maar 2 nachten in t hostel. Hier aangekomen konden ze ons niet helpen omdat ik nog geen student ID had. Het was heel wat geregel en heen en weer geloop maar helaas moesten we het morgen weer proberen. S avonds trakteerde Alexia me op avondeten, heel lief van haar, als welkomskadotje. Onderweg naar het leuke restaurant kwamen we nog aborigionals tegen, zitten in een park op de grond met de politie toekijkend. Je komt ze wel vaker tegen zei Alexia maar het valt hier nog mee ivm een dorp. S avonds heb ik nog even wat wifi plekken opgezocht, in de stad heb je namelijk gratis punten maar ze zijn niet heel goed. Op het balkon, helemaal in t hoekje van het hostel, heb je er ook 1 zitten. Ondertussen kwamen er nog twee jongens bij zitten met hun stoere verhalen. Een van hen heeft namelijk in Amerika gewoond en is daar zo vaak gepest, mishandeld, neergeschoten. Op wat voor verhalen je dan wel niet komt. S avonds maar weer even op tijd naar bed toe want ik moest rond 8 uur bij het ziekenhuis zijn waar ik mijn stage/project ga doen dus dat betekend om kwart v 7 opstaan, snel douchen, spullen pakken, uitchecken bij het hostel en ongeveer een half uur lopen naar het ziekenhuis. Hier hebben we mijn police check eindelijk ondertekend (gister geen tijd voor gehad) en eenmaal aangekomen bij het postkantoor wilde ze deze niet accepteren omdat er geen adres opstond (ik had toen nog helemaal geen plek waar ik die avond zou slapen). Wat een gedoe allemaal.
Ondertussen terug lopen en mijn studenten ID regelen. Dit duurde allemaal ook erg lang en met veel gedoe had ik hem na 3 uur. Dus hop hop naar de student accomodation services. Hier moest ik door een database zoeken naar kamers (soort van kamernet) en dan de personen opbellen. Best lastig om dit te doen aangezien ik nog niet zo vertouwd ben in het Engels. Al met al ging het goed en ik heb hier drie afspraken aan overgehouden. Ondertussen had ik nog geen verblijf voor die avond en na veel moeite wou de meneer van de service me helpen en toen ging het heel snel. Binnen een uur stond ik op de stoep van de Residental Wing, Royal Adelaide Hospital. Groot gebouw en hele simpele kamers en niet al te schone douches maar he, ik heb wat! Na het inchecken moest ik snel een buskaartje kopen en op de bus stappen op naar de bezichtiging van de kamer. Leuke kamer, best dichtbij de heuvels/bergen. Daarna snel weer terug de bus in, mijn tassen/backpack pakken uit het hostel en die brengen naar de taxi (in 40 gr is het echt te warm om te lopen). Ondertussen was het al bijna 8 uur en ik heb vandaag alleen nog maar een paar crackers gehad, weet niet hoe ik dit volhou hier maar normaal was ik allang neergevallen, haha. Op zoek naar eten, weinig gevonden dus dan maar een broodje bij een koffiezaak. Ondertussen nog even met wat vriendinnetjes en ouders gesproken via de whatsapp, wel fijn na zo’n lange dag met iets te veel regeldingen. Skype lukt nog niet aangezien ik nergens nog internet heb.
Vandaag, woensdag, heb ik heerlijk rustig geslapen. De vrouw in het hostel snurkte namelijk erg hard en was elke nacht wel wat kwijt zodat ze de lamp aandeed en waar ze duizend keer haar excuses aanbood. Nu lekker rustig en niemand die ik gehoord heb, wel had ik geen airconditioning op mn kamer dus was wel erg warm daar. Nu typ ik op een computer van de University of Adelaide, tussen andere studenten. Geen idee of dit mag, maar zolang ik kan inloggen mag ik gebruik maken van deze computers denk ik. Ben net bij een kamer wezen kijken bij een Aziatische familie, hele mooie ruime kamer en een mooie buurt. Wel raar bij Aziaten in wonen lijkt me, heb nog niet zoveel met hen maar wie weet kan dat hierdoor veranderen. Hij wou me al in de kamer hebben maar omdat ik maar voor 4/5 maand blijf was dat een lastig punt. Vanavond hoor ik meer, ook over de andere kamer van gister. Ook heb ik vanavond nog een andere bezichtiging, volgens mij was dat de mooiste kamer. We zullen zien. Ben blij als ik eindelijk een vaste kamer heb, dit betekend wifi en normaal eten kunnen kopen wat je in de koelkast kan bewaren. Verder hoor je mij niet klagen, het is nu al een hele ervaring en mn engels gaat alweer goed vooruit. Merk nu al met typen dat ik het lastig vind om goed nederlands te typen, ik wil al snel engelse termen gebruiken: goed teken denk ik. Ik wil ook een Australische bankrekening openen, sommige woorden daarvan zijn nog wel lastig te volgen. Gelukkig heb ik alle info mee genomen, kan ik het nog even rustig doornemen.
Nou, dit is wel even weer genoeg info denk ik. Ik wil nog wel veel meer typen want ik heb al zoveel meegemaakt. Ik heb het idee dat ik al heel wat heb gezien, ookal is dit nog maar mijn 4e dag hier. Morgen ga ik beginnen met mn stage, ik ben erg benieuwd! Ik weet zeker dat het wel moeilijk gaat worden maar ik weet nog steeds niet echt heel veel over wat precies de bedoeling is. Alexia was voornamelijk erg bezorgd over de zoektocht naar de accommodatie. De stage is vanuit de University of Adelaide, zover ik begrepen heb van de locals, de beste hier in Adelaide.
Spreek jullie snel weer! En ohja, sorry als ik niet reageer op de Whatsapp of dergelijke. Ik heb echt heel weinig verbinding en meestal moet ik op een plek naast de weg staan om te reageren. Maar wees niet bang, ik lees alle berichten met liefde en vind het heel leuk om berichtjes te krijgen!
Liefs
Hier weer een nieuw reisverslag, ditmaal uit Australie zelf.
Mijn eerste indruk: warm, veel Aziaten en de vriendelijke mensen. En ohja, niet te vergeten: het grappige australische accent!
Heb een goede vlucht gehad naar Adelaide. Was blij dat ik eenmaal goed door de paspoort/visum controle was, hebben we dat ook direct gehad. Tijdens de vlucht kreeg ik heerlijk een dekentje, sokken (!), slaapmasker, oordoppen en wat allemaal nog meer. Helaas zorgde deze luxe niet voor een goede nachtrust, tijdens de hele reis van ongeveer 25 uur heb ik niet geslapen. Hierdoor en door de stress/korte nachten voordat ik vertrok was ik dus behoorlijk gaar.
Eenmaal in Adelaide aangekomen en een zoveelste controle te hebben gehad, was Alexia (mijn stage begeleider) daar om mij op te halen. Ze heeft me direct de zee laten zien, deze is zo’n 15 km van Adelaide City vandaan. Adelaide City is een best grote stad en het doet me wat denken aan het Amerikaanse: grote flats, alle mannen lopen in pak (zonder colbert), vrouwen nette jurken en op elke hoek kun je wel een ‘Coffee on the run’. Alexia is een hele aardige vrouw maar ik heb met sommige andere mensen net wat betere gesprekken waar we elkaar beter verstaan. Nadat ze mij afgezet had bij het Shakespeare hostel heb ik mijn spullen in mijn kamer gedropt en even mijn kleren in gewisseld voor wat luchtigs (30 graden vandaag, hier zijn ze erg blij mee want normaal is het hoger) . Ondertussen heb ik ook al wat van mijn kamergenoten ontmoet, voornamelijk backpackers. Eenmaal terug van mijn wandeltocht heb ik nog even gekletst met mijn kamergenoten waaronder een vrouw van 78! Deze oudere mevrouw had haar dochter in Adelaide zitten en ging haar huis verkopen (deze beslissing had ze genomen dankzij haar verblijf in het hostel). Wat een vrouw, kletst erg graag maar heeft ook veel warmte in haar. Rond 9 uur werd het echt tijd om naar bed te gaan, ik was op. Niet heel gek want ik was ondertussen al heel wat uren wakker. Het was op dat moment in Nederland zo’n half 12 ’s ochtends op de zondag. Jetlag heb ik niet gehad, waarschijnlijk doordat ik niet veel geslapen heb. Slapen lukte goed, wat wil je anders met mijn ‘vriendinnetjes’ kussenovertrek.
De volgende dag om 3 pm afgesproken met Alexia. We gingen even wat dingen tekenen voor mijn police check (Verklaring Omtrent Gedrag), dacht ik. Eerst gingen we nog even langs een plek waar we hopelijk een (vaste) kamer konden regelen. Ik blijf namelijk maar 2 nachten in t hostel. Hier aangekomen konden ze ons niet helpen omdat ik nog geen student ID had. Het was heel wat geregel en heen en weer geloop maar helaas moesten we het morgen weer proberen. S avonds trakteerde Alexia me op avondeten, heel lief van haar, als welkomskadotje. Onderweg naar het leuke restaurant kwamen we nog aborigionals tegen, zitten in een park op de grond met de politie toekijkend. Je komt ze wel vaker tegen zei Alexia maar het valt hier nog mee ivm een dorp. S avonds heb ik nog even wat wifi plekken opgezocht, in de stad heb je namelijk gratis punten maar ze zijn niet heel goed. Op het balkon, helemaal in t hoekje van het hostel, heb je er ook 1 zitten. Ondertussen kwamen er nog twee jongens bij zitten met hun stoere verhalen. Een van hen heeft namelijk in Amerika gewoond en is daar zo vaak gepest, mishandeld, neergeschoten. Op wat voor verhalen je dan wel niet komt. S avonds maar weer even op tijd naar bed toe want ik moest rond 8 uur bij het ziekenhuis zijn waar ik mijn stage/project ga doen dus dat betekend om kwart v 7 opstaan, snel douchen, spullen pakken, uitchecken bij het hostel en ongeveer een half uur lopen naar het ziekenhuis. Hier hebben we mijn police check eindelijk ondertekend (gister geen tijd voor gehad) en eenmaal aangekomen bij het postkantoor wilde ze deze niet accepteren omdat er geen adres opstond (ik had toen nog helemaal geen plek waar ik die avond zou slapen). Wat een gedoe allemaal.
Ondertussen terug lopen en mijn studenten ID regelen. Dit duurde allemaal ook erg lang en met veel gedoe had ik hem na 3 uur. Dus hop hop naar de student accomodation services. Hier moest ik door een database zoeken naar kamers (soort van kamernet) en dan de personen opbellen. Best lastig om dit te doen aangezien ik nog niet zo vertouwd ben in het Engels. Al met al ging het goed en ik heb hier drie afspraken aan overgehouden. Ondertussen had ik nog geen verblijf voor die avond en na veel moeite wou de meneer van de service me helpen en toen ging het heel snel. Binnen een uur stond ik op de stoep van de Residental Wing, Royal Adelaide Hospital. Groot gebouw en hele simpele kamers en niet al te schone douches maar he, ik heb wat! Na het inchecken moest ik snel een buskaartje kopen en op de bus stappen op naar de bezichtiging van de kamer. Leuke kamer, best dichtbij de heuvels/bergen. Daarna snel weer terug de bus in, mijn tassen/backpack pakken uit het hostel en die brengen naar de taxi (in 40 gr is het echt te warm om te lopen). Ondertussen was het al bijna 8 uur en ik heb vandaag alleen nog maar een paar crackers gehad, weet niet hoe ik dit volhou hier maar normaal was ik allang neergevallen, haha. Op zoek naar eten, weinig gevonden dus dan maar een broodje bij een koffiezaak. Ondertussen nog even met wat vriendinnetjes en ouders gesproken via de whatsapp, wel fijn na zo’n lange dag met iets te veel regeldingen. Skype lukt nog niet aangezien ik nergens nog internet heb.
Vandaag, woensdag, heb ik heerlijk rustig geslapen. De vrouw in het hostel snurkte namelijk erg hard en was elke nacht wel wat kwijt zodat ze de lamp aandeed en waar ze duizend keer haar excuses aanbood. Nu lekker rustig en niemand die ik gehoord heb, wel had ik geen airconditioning op mn kamer dus was wel erg warm daar. Nu typ ik op een computer van de University of Adelaide, tussen andere studenten. Geen idee of dit mag, maar zolang ik kan inloggen mag ik gebruik maken van deze computers denk ik. Ben net bij een kamer wezen kijken bij een Aziatische familie, hele mooie ruime kamer en een mooie buurt. Wel raar bij Aziaten in wonen lijkt me, heb nog niet zoveel met hen maar wie weet kan dat hierdoor veranderen. Hij wou me al in de kamer hebben maar omdat ik maar voor 4/5 maand blijf was dat een lastig punt. Vanavond hoor ik meer, ook over de andere kamer van gister. Ook heb ik vanavond nog een andere bezichtiging, volgens mij was dat de mooiste kamer. We zullen zien. Ben blij als ik eindelijk een vaste kamer heb, dit betekend wifi en normaal eten kunnen kopen wat je in de koelkast kan bewaren. Verder hoor je mij niet klagen, het is nu al een hele ervaring en mn engels gaat alweer goed vooruit. Merk nu al met typen dat ik het lastig vind om goed nederlands te typen, ik wil al snel engelse termen gebruiken: goed teken denk ik. Ik wil ook een Australische bankrekening openen, sommige woorden daarvan zijn nog wel lastig te volgen. Gelukkig heb ik alle info mee genomen, kan ik het nog even rustig doornemen.
Nou, dit is wel even weer genoeg info denk ik. Ik wil nog wel veel meer typen want ik heb al zoveel meegemaakt. Ik heb het idee dat ik al heel wat heb gezien, ookal is dit nog maar mijn 4e dag hier. Morgen ga ik beginnen met mn stage, ik ben erg benieuwd! Ik weet zeker dat het wel moeilijk gaat worden maar ik weet nog steeds niet echt heel veel over wat precies de bedoeling is. Alexia was voornamelijk erg bezorgd over de zoektocht naar de accommodatie. De stage is vanuit de University of Adelaide, zover ik begrepen heb van de locals, de beste hier in Adelaide.
Spreek jullie snel weer! En ohja, sorry als ik niet reageer op de Whatsapp of dergelijke. Ik heb echt heel weinig verbinding en meestal moet ik op een plek naast de weg staan om te reageren. Maar wees niet bang, ik lees alle berichten met liefde en vind het heel leuk om berichtjes te krijgen!
Liefs
-
12 Februari 2014 - 08:09
Shirley:
Aah leuk om je verhaal te lezen jorien! Zo te zien heb je het naar je zin, en hopelijk krijg je snel een vaste kamer! Ben benieuwd naar de rest van je verhalen en heel veel succes op je stage! Kuss -
12 Februari 2014 - 08:34
Annet:
Jorien!!! Hoe gaaf dat je daar bent! Leuk om je verhalen t lezen. Hopelijk heb je snel een vaste plek. Heel erg veel succes met je eerste stagedag, dan wordt vast de bedoeling al wat duidelijker,;)
Xxx -
12 Februari 2014 - 08:46
Marianne Schokker:
knap dat je de wegen kunt vinden om alles te regelen. Leuk om je verslag te lezen, Veel succes met je stage en het vinden van een woonplek. gr. van ons allemaal. -
12 Februari 2014 - 10:19
Antje Kleinmeulman:
Geweldig Jorien, ik vind dit een hele onderneming, en vind het leuk om dit te lezen heel veel succes meid en geniet er ook van -
12 Februari 2014 - 11:31
Nienke:
Goed om te horen dat onze kussensloop zo fijn slaapt haha! En leuk om je verslag te lezen:)
Hopelijk is de laatste kamer die gaat bezichtigen nog mooier! Veel succes morgen op je eerste stage dag! dikke kus vanuit Nederland -
12 Februari 2014 - 20:18
Jacq:
Schattie!
Wat een leuk reisverslag! Al aardig veel meegemaakt zo te horen! Hopelijk heb je snel een kamer!! Heb je lekker een eigen stekje!
Veel succes komende dagen!! Xxxx -
12 Februari 2014 - 21:50
Anny:
Leuk om te lezen wat je zo al mee maakt , ga vooral zo door.
Toi toi.
Leo&Anny
-
13 Februari 2014 - 07:50
Tessa:
Wat leuk om te lezen je verslag...hopen dat je snel een kamer vindt!
Haha, kan me voorstellen dat je op onze hoofdjes goed slaapt ;)
Succes op stage! Liefs xx -
13 Februari 2014 - 19:07
Anny:
Jorien vanharte gefeliciteerd met je verjaardag maak er een mooie dag van.
Groetjes Leo &. Anny. -
14 Februari 2014 - 07:41
Mariet:
Hallo Jorien
Bij deze wil ik je van Harte feliciteren met jou verjaardag
geniet van deze dag al zit je ver hier vandaan
Leuk om je verhalen te lezen en te volgen
gr Gerrit en Mariet -
14 Februari 2014 - 16:29
Gerda Schokker:
hallo jorien gefeliciteerd met je verjaardag
ik hoop dat je een leuk dag zel hebben
als je dit leest i is het een ander e tyd als hier
gr gerda uit goor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
